Vrouwenrechten zijn mensenrechten
In 1993 organiseerden de Verenigde Naties een wereldconferentie over mensenrechten in Wenen . Gelijke rechten en vrijheden voor vrouwen was een van de belangrijke punten op de agenda. Een strijdpunt dat de vrouwenrechtenbeweging er verdedigde met de slogan ‘Vrouwenrechten zijn mensenrechten. Mensenrechten zijn vrouwenrechten’. Maar wat betekent deze slogan?
Kennis van de levensomstandigheden en van de maatschappelijke status van vrouwen en meisjes maakt duidelijk waarover het gaat. Geen enkel land kan vandaag zeggen dat al zijn inwoners, vrouwen en mannen, volledig kunnen genieten van gelijke mensenrechten en vrijheden. Gelijke juridische rechten betekent geenszins gelijke rechten in de praktijk. Geweld op vrouwen en meisjes is alomtegenwoordig. Seksisme is wijdverbreid. Bovendien worden vrouwen en meisjes in heel wat landen nog steeds juridisch gediscrimineerd en worden hun rechten en vrijheden beperkt en ernstig geschonden. Dit alles is strijdig met het internationaal recht.
In deze context krijgt de uitdrukking ‘vrouwenrechten zijn mensenrechten’ betekenis. Het betekent namelijk dat rechten en vrijheden voor vrouwen en meisjes in land X of cultuur Z niet alleen een aangelegenheid zijn van dat land of van die cultuur, maar ook dat er internationale eensgezindheid bestaat over het feit dat deze rechten en vrijheden universeel en voor iedereen gelden.
Waarom is dit zo? De mensenrechten en vrijheden zijn vastgelegd in verdragen en verklaringen van de Verenigde Naties. Door de ondertekening en officiële bekrachtiging (op nationaal niveau) van deze verdragen geven de Lidstaten aan dat ze instemmen met de bepalingen ervan en dat ze maatregelen zullen nemen om de realisatie ervan te verzekeren. Zo wordt ook de uitdrukking ‘mensenrechten zijn vrouwenrechten’ duidelijk. Mensenrechten gelden ook voor vrouwen onbeperkt en landen zijn verplicht om maatregelen te nemen om dit te verzekeren.
Vrouwen en meisjes moeten volledig gebruik kunnen maken van alle mensenrechten en van alle fundamentele vrijheden, ongeacht hun afkomst, status, leeftijd, seksuele voorkeur,… hier en wereldwijd. Daarom moeten alle vormen van discriminatie en iedere belemmering voor seksegelijkheid aangepakt worden en moet geïnvesteerd worden in empowerment van vrouwen en vrouwenorganisaties om zo de status en positie van vrouwen te verbeteren.
De voorbehouden van heel wat staten bij de bepalingen van het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen (CEDAW,1979) tonen aan dat heel wat landen dit nog niet bereikt hebben. Bovendien zien we de laatste jaren wereldwijd een tendens om verworven vrouwenrechten op de helling te zetten. Vrouwenrechten worden vandaag op vele plaatsen bedreigd en teruggeschroefd: het recht om controle te hebben over hun eigen leven, hun vruchtbaarheid, hun deelname aan het publieke leven. Zelfs binnen de instellingen van de Verenigde Naties zijn conservatieve groepen aan een opmars bezig.
Inzet voor de mensenrechten en vrijheden van vrouwen is dan ook een belangrijke pijler in de werking van de Vrouwenraad. Of we nu werken op gebied van arbeid, armoede, discriminatie, gelijke kansen, vrede, vluchtelingen, geweld, seksuele en reproductieve rechten en gezondheid, … de Vrouwenraad blijft zowel op nationaal als internationaal niveau ijveren voor het respecteren van alle rechten en vrijheden van vrouwen, hier en wereldwijd.
|